saat 12 olmadan

Yurt odamın penceresi bir ilkokulun bahçesine bakıyor.hadi her sabah okunan “türküm doğruyum çalışkanım” a, akşamları istiklal marşına, tenefüslerde eğlenen çocukların gürültüsüne,23 nisan şenliklerine alışmaya başladım da bu saatte neler oluyor anlayamadım. Saat şu an 23:42 bahçeyi 9-10 tane çocuk doldurmuş çığlık çığlığa koşuşturuyorlar.yatakta mışıl mışıl uyumaları gereken bu saatte annecikleri onları nasıl göndermiş, okula bu saatte nasıl girmişler, bu kadar çocuk nasıl toplanmışlar?? Çözemedim..her sabah andımızla uykusundan uyandırılınca küfürlerden küfür beğenemeyen ben bu sefer sinirlenemedim, çıkıp onlara katılmak istedim hatta.”sobee” ,” çamlak çömlek patlaadıı”, “istop” demek istedim, parmaklarımın her birine birinin adını koyup ebeyi seçmek istedim, çocukluğumda olduğu gibi gece saklambaç oynamak istedim, ebe kovalarken yerden yüksek bir yerler ya da mavi renkli bir şeyler aramak istedim..istedim de istedim..gidemedim ama yanlarına neden bilmem,zaten onlar da evlerine döndüler geceyarısı olmadan.saat 12’yi vurduğunda yetişkine dönüşmekten korktular belki de…